Η αλλοτινή εκκλησία της Αγίας Τριάδας ήταν παραθαλάσσια έως τους σεισμούς του 1893. Οι παράγκες της οδού Γλάδστωνος και τα σπίτια, που οικοδομήθηκαν αργότερα, έκρυψαν τη θέα της εκκλησίας από τη θάλασσα.
Ο ναός ήταν τρίκλιτος βασιλική. Ο καθολικός επίσκοπος και σπουδαίους ιστορικός Βαλτάσαρ Μαρία Ρεμοντίνι (Baltasar Maria Remondini) έφερε το σχέδιο από τη Βενετία. Δεν είναι γνωστή η ακριβής ημερομηνία της οικοδόμησης.
Στην πρόσοψη υπήρχε εντοιχισμένη πλάκα με την ένδειξη 1511, είναι πιθανόν, όμως, να πρόκειται για ανοικοδόμηση στα ερείπια παλαιότερου ναού.
Το πανύψηλο και επιβλητικό κωδωνοστάσιο χτίστηκε το 1793, αλλά έχασε τον τρούλο του στο σεισμό του 1893.
Η Αγία Τριάδα ήταν πλούσια σε εικόνες μεγάλης καλλιτεχνικής και ιστορικής αξίας, όπως: η «Παναγία η Λαουρένταινα» σε ξυλόγλυπτη καθέδρα, η περίφημη «Ναυμαχία της Ναυπάκτου» του Ρωμανού (16ος αιώνας) και η Λιτανεία (1664) του Φιλόθεου Σκούφου.
Το χρυσωμένο τέμπλο φιλοξένησε δεκατέσσερα αριστουργήματα του Νικολού Κουτούζη.
Με τους σεισμούς του 1953 η εκκλησία της Αγίας Τριάδας καταστράφηκε, αλλά ξαναχτίστηκε, μαζί με το κωδωνοστάσιο, στο οικόπεδο των προσεισμικών φυλακών.