Εκκλησία και μοναστήρι του Πολιούχου Ζακύνθου στη συνοικία του Άμμου. Η παλιά εκκλησία του Αγίου Διονυσίου ιδρύθηκε πρόχειρα το 1708 από πατέρες της μονής Στροφάδων και το 1764 οικοδομήθηκε μεγαλύτερη. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο ήταν έργο του Αναστασίου Αποστ. Πάστρα. Με τους σεισμούς του 1893 γκρεμίστηκε και οικοδομήθηκε η γνωστή προσεισμική. Το 1925 θεμελιώθηκε η νέα και αντισεισμική εκκλησία. Το καμπαναριό χτίστηκε το 1846 και αποπερατώθηκε το 1851. Με τους σεισμούς του 1893 έπεσε η πάνω αψίδα και αντικαταστάθηκε με τρούλλο. Το 1953 έπεσε και αυτό το καμπαναριό -η αντισεισμική εκκλησία δεν έπαθε το παραμικρό- και στη θέση του χτίστηκε άλλο, που θυμίζει το αρχικό. Τα σημαντικότερα έργα τέχνης της εκκλησίας είναι τα εξής: Η Λιτανεία του Σκηνώματος του Αγίου Διονυσίου, λάδι σε μουσαμά, έργο Νικολάου Κουτούζη, έργο που απεικονίζει τη λιτάνευση του Αγίου Διονυσίου στα τελευταία χρόνια της Ενετοκρατίας (1766) και συγκροτείται από θρησκευτικά, ηθογραφικά, προσωπογραφικά, ιστορικά και τοπιογραφικά στοιχεία. Πρόκειται για έναν εντυπωσιακά μεγάλο φορητό πίνακα. Η ύπαρξη χρονολογίας, η πιστότητα στην παρουσίαση της πομπής με ορισμένο πρωτόκολλο και η συμμετοχή γνωστών προσώπων της εποχής κάνουν το έργο δείγμα ζωγραφικής ιστορικών θεμάτων.Η αργυρόγλυπτη λάρνακα, που περικλείει το ιερό λείψανο, έργο του Γεωργίου Διαμάντη Μπάφα, σε σχέδιο Νικολάου Καντούνη, που παρουσιάζει την Κοίμηση του Αγίου Διονυσίου (1821). Στο τέμπλο υπάρχει επίσης μια αργυρόγλυπτη σύνθεση «δις χειρός γεωργίου/διαμαντή μπάφα/1820», που παρουσιάζει τον Άγιο Διονύσιο ολόσωμο και καθισμένο σε δεσποτικό θρόνο. Η παράσταση πλαισιώνεται από δώδεκα ορθογώνιες μικρές εικόνες με γεγονότα από τη ζωή και τα θαύματα του Αγίου.Το ιερό ασημένιο κουτί με το θαυματουργό χέρι του Αγίου, έργο και αυτό του Μπάφα. Το επίχρυσο Ευαγγέλιο του Μπάφα (1812) με μικρογραφικές παραστάσεις. Το αργυρόγλυπτο Ευαγγέλιο του Αθανασίου Νικολάου Τζιμούρη. Ο ασημένιος πολυέλαιος του Μπάφα, που καταλήγει σε φτερωτό άγγελο και πολλά άλλα. Η εκκλησία και το διπλανό μοναστήρι έχουν την ονομασία «Μονή Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου». Το ιερό λείψανο μεταφέρθηκε από τα Στροφάδια στις 24 Αυγούστου 1717 και τοποθετήθηκε στην εκκλησία της Παναγίας στο προάστιο Καλητέρος και ύστερα από τρία χρόνια στην ομώνυμη εκκλησία του Άμμου. Ως το 1724 η Ζάκυνθος είχε Προστάτη της τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Τον ίδιο εκείνο χρόνο η Κοινότητα Ζακύθου ανακήρυξε Προστάτη του Νησιού τον θαυματουργό Άγιο Διονύσιο.