Γνωρίστε την Ζάκυνθο

Στο ισόγειο του ντομινικάλε Σολωμού λειτούργησε από το 1838 έως το 1917 το σπετσαρείο του Πελεκάση.

Οι γιατροί Διονύσιος Βερέττας και Δημήτριος Πελεκάσης που  υπήρξαν ιδρυτές και υποστηρικτές του σπετσαρείου προσέλαβαν τον Σπυρίδωνα Πελεκάση ως μαθητευόμενο φαρμακοποιό. Ο Πελεκάσης αφού εξασκήθηκε έδωσε πρακτικές εξετάσεις και έλαβε το 1838 την άδεια του φαρμακοποιού. Έκτοτε το σπετσαρείο λειτούργησε υπό την επωνυμία  και την διεύθυνση του ως το 1877 που απεβίωσε και το σπετσαρείο ανέλαβαν τα παιδιά του.

Από τον 17^ο έως τον 19^ο αιώνα ελλείψει λεσχών και καφενείων τα σπετσαρία λειτουργούσαν ως εντευκτήρια των επιστημόνων, κυρίως των γιατρών οι οποίοι στις ελεύθερες ώρες τους πήγαιναν στα σπετσαρεία και συζητούσαν πολιτικά, επιστημονικά και κοινωνικά θέματα. «Όλα τα πολιτικά ή μάλλον εθνικά ζητήματα, όλα τα επιστημονικά, όλα τα κοινωνικά, όλα τα ανεκδοτικά, όλα τα ευθυμολογικά, συνεζητούντο, ανετέμνοντο, εξητάζοντο, εκρίνοντο, εσχολιάζοντο.»

Στο Σπετσαρείο του Πελεκάση μαθήτευσε ο ποιητής Ανδρέας Μαρτζώκης ο οποίος αργότερα διηγιόταν ότι «κατασκεύαζεν ελεεινά καταπότια και τελειότερους στίχους».