Ο Γεώργιος Τερτσέτης (1800-1874), σπουδάζει Νομικά στην Ιταλία. Γυρίζοντας αναλαμβάνει μία μόνο δίκη και στη συνέχεια μυείται Φιλικός. Αρρωσταίνει όμως και ξαναγυρίζει στη Ζάκυνθο. Μετά πηγαίνει σαν καθηγητής στην Πάτρα και το Ναύπλιο και με τον ερχομό του Καποδίστρια διορίζεται δικαστής στην Τρίπολη και το Ναύπλιο, από όπου παύεται με το θάνατο του Κυβερνήτη και διορίζεται ξανά, με τον ερχομό του Όθωνα. Ορθώνει το ανάστημά του μαζί με τον Πολυζωίδη και δεν υπογράφει την καταδικαστική σε θάνατο απόφαση, που υποβάλλει ο Γεν. Εισαγγελέας Μάσσωνας για έγκλημα καθοσιώσεως και έτσι σώζεται ο Κολοκοτρώνης και ο Πλαπούτας και η Ελλάδα από το αιώνιο ανάθεμα. Ο Τερτσέτης καταθέτει έγγραφη απολογία, που προκαλεί το θαυμασμό για τη δύναμη, τη σαφήνεια, τα επιχειρήματα και τη ζωντάνια της. Αθωώνεται, αλλά παύεται από την υπηρεσία και φεύγει για το Παρίσι και το Λονδίνο, όπου συνδέεται με προσωπικότητες της πολιτικής και των γραμμάτων. Γυρίζει στην Αθήνα και εκδίδει το περιοδικό «Ρήγας», και πείθει τους Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και Νικήτα Σταματελόπουλο να του υπαγορεύσουν τα απομνημονεύματά τους. Γράφει ωραιότατα ποιήματα στα Ελληνικά και Ιταλικά. Διορίζεται βιβλιοθηκάριος και αρχειοφύλακας της Βουλής μέχρι το τέλος της ζωής του.