Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε το 1547. Το κοσμικό του όνομα ήταν Δραγανίγος Σιγούρος. Το 1568 εκάρη καλόγερος με το όνομα Δανιήλ. Δυο χρόνια αργότερα έγινε Ηγούμενος Αναφωνήτρας και Στροφάδων. Το 1576 έγινε Αρχιπίσκοπος Αίγινας, Ύδρας και Πόρου και πήρε το όνομα Διονύσιος. Μετά από δύο χρόνια, το 1578 παραιτήθηκε από τη μητρόπολή του και γύρισε στη Ζάκυνθο. Το 1580 συγχώρεσε το φονιά του αδελφού του στο μοναστήρι της Αναφωνήτριας.Το 1581 διορίστηκε Χωροεπίσκοπος και Πρόεδρος Ζακύνθου, ενώ το 1583 έγινε εφημέριος στον Άγιο Νικόλαο του Μόλου. Κοιμήθηκε στις 17 Δεκέμβρη 1622 στην πόλη της Ζακύνθου. Ως Άγιος αναγνωρίστηκε το 1703 από τον πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γαβριήλ.
Το λείψανο του Αγίου Διονυσίου μεταφέρθηκε από τα Στροφάδια στη Ζάκυνθο στις 24 Αυγούστου 1717 και τοποθετήθηκε στην εκκλησία της Παναγίας στο προάστιο Καλητέρος (μετόχι της μονής Στροφάδων) και ύστερα από τρία χρόνια στην ομώνυμη εκκλησία του Άμμου. Ως το 1724 η Ζάκυνθος είχε προστάτη της τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Εκείνο το χρόνο η Κοινότητα Ζακύνθου ανακήρυξε Προστάτη το θαυματουργό Άγιο Διονύσιο. Στην εκκλησία και στο διπλανό μοναστήρι στεγάζονται αξιοθαύμαστα έργα τέχνης, ελαιογραφίες, ξυλόγλυπτα και αργυρόγλυπτα. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η αργυρόγλυπτη λάρνακα έργο Γεωργίου Διαμάντη Μπάφα (1829) που παριστάνει την κοίμηση του αγίου.